صفوان القلب بقلم ساره مجدى
المحتويات
ما تخلص يا ابنى انت هتنقطنى بالكلام .
عاد خلدون ليجس امام صفوان وهو يلقى كل ما لديه مره واحده
هى بنت يتيمه وكانت فى ملجأ .... وهى دلوقتى كبرت عن انها تفضل فى الملجأ فهى بدور على شغل يكون فى اقامه
ليقف صفوان قائلا بعصبية
جايبلى لقيطه تربى ابنى انت اټجننت يا خلدون
ليقف خلدون ينظر الى صديقه پغضب وهو يقول
و تحرك من امام صديقه ليغادر ليمسك صفوان بيد صديقه وهو يقول
انا اسف يا خلدون والله مقصد حاجه .. انت صاحبى واخويا .
لينظر له خلدون وهو يقول
ولا يهمك يا صاحبى .. بس ديما كده الناس اللقيطه بتبقا على راسها بطحه .. رغم انها ملهاش ذنب ... لكن ديما هى الى بتحاسب وتتحاسب .
انا اسف يا خلدون .... حقك عليا يا صاحبى واخويا الوحيد .... انا اسف يا شريكى .... انا اسف يا رفيق الدرب والكفاح والنجاح ... انا اسف يا عم ابنى .
ليقترب منه صفوان اكثر ويمسكه من كتفه ليوقفه على قدميه وهو يقول
خلدون والله انا مكنت اقصدك بكلامى .. وانت عارف كده كويس ... وانا عارف كويس انك فى الحاله دى علشان انت افتكرت الى حصل زمان ... بس زى ما قدرت تنجح طول السنين الى فاتت دى و محتجتوش فى حاجه هتقدر تكمل وتنجح وتحقق كل الى نفسك فيه .
عاد صفوان الى البيت بعد ارهاق كبير
متابعة القراءة